Mekong Delights

Na een weekje Thailand gaan we nu twee weken Laos verkennen. Wederom geen plan, maar per dag en bestemming bekijken. Laos inkomen blijkt een hele klus, typisch zo'n geval van teveel loketjes en te weinig logica. Je gelooft echt niet hoe het níet in ze op kan komen het iets makkelijker te organiseren, maar ja, niet de bedoeling dat je daar gefrustreerd van wordt natuurlijk, part of the adventure! Uiteindelijk arriveren we op de slowboat die ons in 2 dagen in relaxed tempo naar Luang Prabang zal brengen. Langwerpig bootje, uit de bus gesloopte bankjes erin, barretje erbij, gezellige backpackers erin: wij vermaakten ons wel! Lekker naar het leven op en rond de Mekong river kijken, dat uitzicht verveelt niet snel. Dat dat leven inclusief megagrote spinnen en vuistdikke muggen is, ach; onze grote vriend Muskietennet beschermt ons wel (toch Elgar? Wil je anders toch nog 1 keer onder/naast/achter het bed checken? Er zitten geen gaten in toch? Denk je dat ze eronderdoor kruipen?). Verder maken we vrienden met wat Canadezen, Spanjaarden en Nederlanders die we ook later in Laos nog af en aan tegenkomen en vergezellen.

Luang Prabang is een gezellig stadje in de heuvels, waar de Mekong en Nam Khan Rivers samenkomen. De eerste dag gaan we op verkenningstocht met oa een stukje met en door de rivier mee lopen. Alleen hebben we geen zin om terug te lopen als blijkt dat de 'kade' intussen is opgehouden, dus klauteren we ter plekke rechtstreeks omhoog, om in de tuin van een hotel uit te komen waar de gasten ietwat verbaasd opkijken als ons hoofd achter de struiken opduikt (huh, daar was toch een afgrond?). Verder komen we na olifantenhuid achter de 2e oorsprong van een spreekwoord, bij het bekijken van de prachtige en gelijkmatige beschilderingen van de tempels, 100en pilaren en muren met vaste patronen: wat een monnikenwerk!! Vanaf de hoogste heuvel in de omgeving genieten we van de zonsondergang en moijito's, om vervolgens met wat reisgenoten te gaan bbqen: in een gat in de tafel wordt en pot hete kolen gehangen waarop een metalen plaat komt die je net als een gourmetstel kan gebruiken om vis, vlees en groente te grillen. Mooi systeempje!

Na de stad moet ook de omgeving verkend worden, maar waar iedereen motorbikes huurt om op rond te scheuren hadden wij (en met wij bedoel ik niet wij) het belachelijke plan opgevat om 32 km heen EN weer terug te mountainbiken DOOR de bergen. Natuurlijk niet zo vroeg mogelijk vertrekken om de hitte voor te zijn, maar gewoon half twaalf op de fiets stappen en gaan. En er nog van genieten ook hè!
Het doel was dan ook zeer de moeite waard, de Kung Si watervallen. Toevallig genoeg kwamen we 1 minuut na enkele gezellige bekenden aan (die met de motorbike waren), waarmee we vervolgens naar de top van de watervallen zijn geklommen. Onze kuiten kregen heel wat te verduren die dag. Maar de ultieme beloning kwam toen we eindelijk in het turqoise blauwe water plonsden en alleen maar gelukzalig om ons heen konden kijken. Na de pittige terugtocht vonden we het hoogste tijd voor de laatste marteling van de dag; hier noemen ze dat ook wel Lao Massage. Lekker even over je hele lichaam met ellebogen en knieën gepord en geduwd worden, elkaar uitlachend bij elk pijnkreuntje of net-niet-zo-lenig-als-de-bedoeling geluidje. Maar effectief was het, de volgende dag geen greintje spierpijn!

De volgende dag wel een greintje realiteitszin en gezond verstand, dus een dagje vertoefd aan het zwembad. 's Avonds hadden we na onze typische Laos maaltijd van waterbuffel en veel kruiden afgesproken met Phew, nu student maar voormalig monnik in 1 van de kloosters van Luang Prabang. Konden we eindelijk onze talloze vragen over monniken, hun gebruiken en tempels afvuren. Het blijkt dat veel Laos jongens en mannen een deel van hun leven monnik zijn om daarna het 'gewone' leven in te gaan. Slapen, bidden, tempel taken uitvoeren, eten en bidden is het enige dat ze doen, met allerlei soorten regels en gewoontes. Super interessant om eens meer over te horen, teveel om hier op te noemen. Maar zo hebben we thuis nog wat te vertellen ;-) Met het struinen over de typische nightmarket met vele sieraden, kleden, schilderijen en tassen etc sloten we onze eeerste Laoservaring gepast af.

Tijd om de Mekong river verder af te zakken! Ditmaal 'gewoon' met de bus, hossen dwars door de bergen naar Vang Vieng, bekend om haar talloze grotten en watersporten. Omdat per fiets nou eenmaal toch een heel handig vervoersmiddel is, hier ook weer gehuurd en vervolgens twee dagen op pad geweest dwars door het Laos plattelandsleven. Met om elke hoek weer een nieuwe verrassing in de vorm van een gammel bamboebruggetje over de rivier, een bergtop in het vizier, spelende kinderen of grot om te verkennen. In Europa enigszins spastisch in grote begeleide groepen op uitgehakte paden met touwen, hier zonder ook maar enig toezicht (wel entree vragen) of regels. Waamee het ontdekken en stuk spannender wordt (hoofdlamp is onmisbaar), maar eigenlijk ook wel erg gevaarlijk met superdiepe kloven en gaten tussen de natte stenen.

Eén grot kon alleen via de rivier worden bezocht, waarvoor je een grote opgeblazen band (tube) te leen kreeg. Een donker onbekend hol + de zekere kans op enge insecten + water: ingrediënten waar alleen debielen ja tegen zeggen. Maar als de helden van ons eigen blog zijn we natuurlijk genoodzaakt het avontuur aan te gaan. 'Elgar & Rianne en de Griezelige Grot', of zoiets. We kunnen Suskse en Wiske niet teleurstellen! En een avontuur was het, het touw waarlangs je je naar binnen kon trekken hield na zo'n 100 meter op (uiteraard geen daglicht meer te zien) dus wij enigszins verontrust (niet een heel heldhaftige eigenschap, misschien stellen we ze dan toch teleur) op zoek naar het vervolg. Dat bleek na wat waden in het water een zeer laag grotplavond onderdoor weer gevonden (doortastend nietwaar, wellicht maken we toch nog kans). Geen grotvolkje gered oid (ik denk dat we de stripboekambities moeten opgeven) maar wel enerverend en weer extra waardering voor de zon, eenmaal weer buiten. (Even voor de moeders: we zagen er ook weer mensen levend uitkomen hoor, dus het was wel verantwoord). Ook het biertje na afloop met groot gejuich ontvangen, maar ik weet niet zeker of dat iets met voorgaand avontuur heeft te maken, gezien de eeuwig aanwezige vreugde bij zo'n verdiend natje. De terugweg fietsten we gewoon over de weg ipv de rijstvelden, waarbij veel hulde voor het knechtwerk van Elgar die op kop tegen de wind ging. Niet dat ik op het eind al demarrerend weg ben gesprint ofzo hoor, maar al die wielertermen klinken gewoon zo professioneel ;-)

Na nog een halve dag te hebben gekajakt konden we Vang Vieng met een gerust hart vaarwel zeggen, de omgeving immers aardig bedwongen. Omdat we ook weer niet superveel tijd meer hebben -nog 2,5 week voordat we vanuit Bangkok naar Nieuw Zeeland vliegen- besloten we een nachtbus naar zuid Laos te pakken. Met bedden! Wel van 1,50m lang en 80cm breed (voor twee personen) dus dat betekende zeer synchroon slapen en draaien, maar toch beter dan stoelen.

Na nog een hete rit arriveerden we vrij gebroken bij Si Phan Don ('de 4000 eilanden'), gelegen in het deel waar de Mekong river erg breed wordt en waar in de droge periode talloze eilanden zichtbaar worden. Waarvan een klein aantal altijd boven water en dus bewoond. Gelukkig zijn dit superrelaxede, slaperige eilandjes met bijna alleen maar bungalows met hangmatten op de veranda, de perfecte plek dus om even bij te komen. Paar dagen niets anders dan hangen, zwemmen, lezen, Olympische Spelen proberen te volgen (wow wat een schaatstoppers!), spelletjes doen, waterbuffels ontwijken en, vooruit, je in het zweet fietsen omdat het nou eenmaal zó warm is dat dat na 5 minuten al het geval is op zoek naar de plaatselijke hoogtepunten. Jullie begrijpen, hier zouden we het lang kunnen volhouden!! Toch zijn we nu bezig met het maken van het plan om Cambodja binnen te komen, waar we ongeveer een week kunnen verblijven. En dat met en aapje op de achtergrond, buffels op links, kipjes op rechts, lemonjuice voor ons neus... (En een paar kriebelige mieren over ons heen trouwens, totáál niet oké dus eigenlijk ;-)

Leuk om jullie reacties te lezen, hopelijk hebben we met dit verhaal ook weer een tropisch tintje aan de dag gegeven. Tot in Cambodja weer!

ps. Foto's uploaden lukte hier niet helemaal, de meeste volgen later nog!