Onderdompelen in Cambodja & Thailand
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Elgar en Rianne
25 Februari 2014 | Thailand, Ko Samet
Na 2 weken Laos begon het te kriebelen om het volgende land op te slurpen: Cambodja. Een land met een bizar trieste geschiedenis, maar nu weer trots opkrabbelend. Dat ze daar nog steeds druk mee bezig zijn, blijkt oa uit de weg; de snelweg is zó gaar dat de busreis van oorspronkelijk 10 uur, uiteindelijk 16 duurde! NS kan er nog wat van leren. Maar, zoals het altijd gaat, als je er eenmaal bent... Ook al is het half vijf in de ochtend, Siem Riep was bereikt, ons uitgangspunt voor het bewonderen van de tempels van Angkor. Gelukkig stond er een tuktukdriver bij de bushalte te wachten die ons naar een fijn guesthouse kon brengen waar we snel nog wat slaapuren konden inhalen. Om vervolgens vrolijk door de stad te crossen, cultuur op te snuiven in het mooie en gezellige oude centrum met uiteraard weer veel Buddha's. Hoogtepunt was toch het vinden van ons eigen onderwerp van aanbidding: brie! Een heilige drie-eenheid vormend met Toastjes en Wijn. Sinds 13 februari 2014 is er dan ook een nieuwe tempel in Siem Riep te vinden, zoiets goddelijks moet je eren.
De volgende dag stonden we 04.30u op om van(af) de zonsopgang bij Angkor Wat te genieten. En om de meeste tempels nog te kunnen bezichtigen voordat de zon onze energie eraf zou fikken. Angkor is éen van 's werelds mooiste en meest indrukwekkende plaatsen met honderden goed bewaard gebleven tempels vanuit de tijd van het Kmer rijk (802-1432). De nationale trots, het cultureel epicentrum en niet alleen religieus en architectonisch van grote waarde, maar ook politiek gezien, aangezien het als een van de weinige plaatsen de wreedheden van de Kmer Rouge (1975-1979) heeft doorstaan. Maar goed, de hele geschiedenis is natuurlijk vooral interessant als je ziet waar het over gaat en dat hebben we dus gedaan. Met open mond staan gapen naar de meesterlijke bouwwerken van veraf en naar de mate van details van dichtbij. Klimmen op door jungle overwoekerde tempels (oa Ta Prohm, bekend van Tomb Raider), picknicken op een piramidetempel, aapjes voeren op het 'terras van de olifanten', dwalen door het immense complex van de grootste en mooiste tempel: Angkor Wat. En dat allemaal met in je achterhoofd hoe het was ten tijde van de 10 en 11e eeuw, het is gewoon niet te beschrijven hoe gaaf het was. In ieder geval een ervaring om niet snel te vergeten. 's Avonds gaven we een feestmaal aan van die dr. Fish achtige visjes die onze afgestorven voeten mochten oppeuzelen, dat kietelt echt joh! Voetmassage erachteraan en ze voelden weer als herboren, dat kwam mooi uit want zo konden we ons bliksembezoekje aan Siem Riep afsluiten door de nightmarket nog even af te schuimen.
Na deze topdagen koersten we naar Battambang, om Cambodja's platteland te bezoeken. Het platteland waar ten tijde van de Kmer Rouge álle Cambodjanen op werden gedwongen als slaven te werken (alle steden werden leeg getrokken), als 1 grote agrarische droom en waar alle tegenstanders zonder pardon werden vermoord. Het ligt uiteraard wat ingewikkelder dan dit, maar het feit dat er gedurende die 4 jaar dat de Kmer Rouge hun horror voltrokken zo'n 1,7 miljoen mensen de dood in zijn gejaagd, zegt voldoende. En dat slechts zo'n 40 jaar terug! Overigens zijn Cambodjanen supervriendelijk en heb je aan alles door dat ze deze verschrikkelijke tijden achter zich willen laten en vol goede moed vooruit kijken. Wij troffen zo'n supervriendelijke gozer als gids van ons plattelandstripje middels een tuktuktour. Allereerst naar de rijstvelden waar we een stukje met een bamboetrein reisden. Niets anders dan een bamboevlot op treinwielen met een motortje op een 'normaal' treinspoor door de velden. Erg grappig vervoersmiddel en zo kom je midden in alle boerenactie. En als je dan een tegenligger ziet aankomen, dan til je toch gewoon je bamboewagon op, gooit hem in het veld, gaat er naast staan en wacht je tot die voorbij is voordat je je treintje weer 'opbouwt'?! Verder toerden we naar een vissersdorpje, een wijnmakerij (leerproces, hopen we, niet te drinken namelijk), mooie 'Angkor' tempel op een heuvel (356 traptreden op, de zweetklieren draaiden overuren!) en uiteindelijk naar 1 van de 'killing caves'. Een plek waar tegenstanders van de Kmer Rouge werden vermoord en de lichamen in een grot werden gedumpt. Op de plek waar wij waren zijn zo'n 10.000 skeletten gevonden... Je wordt er echt stil van als je daar loopt en de verhalen hoort, kippenvel.
De dag eindigden we bij een griezeligheid van een ander soort: de 'batcave'. Bij zonsondergang komen hier miljoenen en miljoenen vleermuizen naar buiten gevlogen op hun bloeddorstige jacht, en wij stonden drie meter buiten die grot met open mond naar boven te staren naar al die zwarte monsters die eruit kwamen scheuren (en met monden dicht toen we A. beseften dat het geen regen was dat we voelden, maar vleermuizenpis en B. dode vleermuizen naar beneden kwamen donderen die in alle drukte tegen elkaar op waren gevlogen).
Cambodja verdient meer tijd en aandacht dan dat wij hebben gegeven, maar we moesten tijdstechnisch langzaamaan toch weer richting Bangkok. Dus glipten we Thailand weer binnen om daar onze laatste week door te brengen. Eerste tussenstop was het Khao Yai National Park, het grootste en oudste nationaal park van Thailand, vooral populair bij de Thai zelf. En dat hebben we geweten: er is weinig info over te vinden en bij onze eerste overnachtingsplek sprak niemand ook maar een woord Engels! Dankzij ons onvervalste hints-talent (en een beetje google translate) kwamen we erachter dat we eigenlijk niet op de goede plek zaten om het park te bezoeken. Maar na de reis van die dag hadden we ook geen zin om meteen weer een bus te pakken, dus plonsten we in de rivier om af te koelen en reisden we de volgende dag (nog maar een uurtje) door. Overigens na eerst een ochtend op de motorbike van de hoteleigenaresse door de omgeving te hebben getufd (toen ze ons uitzwaaide) en gescheurd (toen we de bocht om waren).
De nieuwe plaats was niets anders dan een lodge in the middle of nowhere, maar wel mét parktour en dat was nou precies waar we naar zochten. Met een stel Belgen, Duitsers en Fransen en deskundige gids doken we het park in, 2000 km2 regenwoud, watervallen en bergen waarin we op zoek gingen naar wildlife. Met je verrekijkertje een pick-up truck in en speuren maar. Het bleek onze lucky day, want al vrij snel ontdekten we een grote wilde mannetjesolifant op de steppe. Vette adrenaline om door het hoge gras richting de olifant te hollen voor een beter zicht, om vervolgens even hard terug te hollen toen ie 2 stappen onze kant op zette, haha. Makaken die een vechtpartijtje met een soort eekhoorn uitvochten om wie de boom mocht 'hebben', een varaan die een bommetje doet, toekans die over je hoofd scheren: we genoten van alles om ons heen. Na de pick-up safari nam de gids ons mee voor een jungle trekking, om de in boomtoppen slingerende gibbons te bekijken, neushoornvogels, boskatten en nog veel meer te spotten.
De rustpauze gebruikten onze metgezellen om ehm, te rusten; wij om een 400 jaar oude boom te beklimmen en heel jungle achtig aan lianen te slingeren. In zo'n omgeving wordt iedereen kind! Ook vergaapten we ons aan de waterval waar Leonardo in The Beach afsprong (helaas was Leo er niet, tss) en kreeg Elgar een brutale aap op schoot die tijdens de lunch dacht fruit te kunnen komen stelen. Dat heeft ie geweten, met de staart tussen de benen terug omdat Elgar het beest in zijn schrikreactie een klap voor z'n kop gaf. (Elgar wil graag doen geloven dat dat met opzet was, en met deze nieuwe held was Leo dan ook voorgoed vergeten). Na al deze junglepret crossten we 's avonds met een spotlicht met een nachtsafari door het park. Maar waar de meer doorgewinterde spothiker weet dat je dan juist zsm ín de bosjes moet duiken, bleven de meest 'stoere wilde beesten' met grote ogen stil staan en in de lamp kijken. Helaas de zo gewilde tijger niet gezien, maar dat schijnt maar goed te zijn ook, aangezien 66% daarvan het niet kan na vertellen. Al met al een hele toffe ervaring en blij dat we daar alle extra reis moeite voor hebben gedaan.
Laatste tussenstop voor het vliegveld: Ko Samed. Een tropisch eilandje 2,5 uur rijden van Bangkok en niet zo toeristisch maar wel zo tropisch als de bekende Thaise eilanden. Witte standen, turquoise zee, cocktails uit een kokosnoot, dat werk. Vijf dagen lang hebben we met man en macht geprobeerd ons keihard te vervelen, zodat de tijd maar zo langzaam mogelijk zou gaan. Hopend dat m'n moeder dan naast ons zou opduiken om te opperen dat ''je dan toch fijn even even je kamer(/bungalow/hangmat) kan opruimen?'' Het mocht niet baten: met een geel balletje kan je namelijk uren lang spelen, de golven beuken zo lekker, hoe een krabbetje zijn holletje graaft is fascinerend en met een motorbike kan je alle strandjes, rotsen en weggetjes verkennen die er zijn. Het vervelende van een e-reader is ook dat als je boek uit is, je weer uit honderden nieuwe kunt kiezen! Tel daarbij heerlijke verse vis, verslavende cocktails en een stralend zonnetje op en het moge duidelijk zijn dat de verveelmissie jammerlijk is mislukt. We hebben het maar opgegeven en genieten nu volop. En na vijf weken heel veel samenzijn vinden we elkaar ook nog steeds heel fantastisch, niet heel onverwacht, maar toch belangrijk nietwaar. Dus, laatste Thaise verrukkingen opnemen om woensdag onze Zuid-oost Aziatische avontuur te beëindigen en naar deel 2 te vliegen: Nieuw-Zeeland! Waar tweelingzusje Rinske en vriend Tom op ons wachten (een uur eerder geland) om per camper een nieuw stukje aarde te verkennen.
Hopen dat het in Nederland intussen ook gewoon 'ouderwets' genieten is, blijft leuk jullie reacties te lezen!! Tot in Nieuw-Zeeland...
De volgende dag stonden we 04.30u op om van(af) de zonsopgang bij Angkor Wat te genieten. En om de meeste tempels nog te kunnen bezichtigen voordat de zon onze energie eraf zou fikken. Angkor is éen van 's werelds mooiste en meest indrukwekkende plaatsen met honderden goed bewaard gebleven tempels vanuit de tijd van het Kmer rijk (802-1432). De nationale trots, het cultureel epicentrum en niet alleen religieus en architectonisch van grote waarde, maar ook politiek gezien, aangezien het als een van de weinige plaatsen de wreedheden van de Kmer Rouge (1975-1979) heeft doorstaan. Maar goed, de hele geschiedenis is natuurlijk vooral interessant als je ziet waar het over gaat en dat hebben we dus gedaan. Met open mond staan gapen naar de meesterlijke bouwwerken van veraf en naar de mate van details van dichtbij. Klimmen op door jungle overwoekerde tempels (oa Ta Prohm, bekend van Tomb Raider), picknicken op een piramidetempel, aapjes voeren op het 'terras van de olifanten', dwalen door het immense complex van de grootste en mooiste tempel: Angkor Wat. En dat allemaal met in je achterhoofd hoe het was ten tijde van de 10 en 11e eeuw, het is gewoon niet te beschrijven hoe gaaf het was. In ieder geval een ervaring om niet snel te vergeten. 's Avonds gaven we een feestmaal aan van die dr. Fish achtige visjes die onze afgestorven voeten mochten oppeuzelen, dat kietelt echt joh! Voetmassage erachteraan en ze voelden weer als herboren, dat kwam mooi uit want zo konden we ons bliksembezoekje aan Siem Riep afsluiten door de nightmarket nog even af te schuimen.
Na deze topdagen koersten we naar Battambang, om Cambodja's platteland te bezoeken. Het platteland waar ten tijde van de Kmer Rouge álle Cambodjanen op werden gedwongen als slaven te werken (alle steden werden leeg getrokken), als 1 grote agrarische droom en waar alle tegenstanders zonder pardon werden vermoord. Het ligt uiteraard wat ingewikkelder dan dit, maar het feit dat er gedurende die 4 jaar dat de Kmer Rouge hun horror voltrokken zo'n 1,7 miljoen mensen de dood in zijn gejaagd, zegt voldoende. En dat slechts zo'n 40 jaar terug! Overigens zijn Cambodjanen supervriendelijk en heb je aan alles door dat ze deze verschrikkelijke tijden achter zich willen laten en vol goede moed vooruit kijken. Wij troffen zo'n supervriendelijke gozer als gids van ons plattelandstripje middels een tuktuktour. Allereerst naar de rijstvelden waar we een stukje met een bamboetrein reisden. Niets anders dan een bamboevlot op treinwielen met een motortje op een 'normaal' treinspoor door de velden. Erg grappig vervoersmiddel en zo kom je midden in alle boerenactie. En als je dan een tegenligger ziet aankomen, dan til je toch gewoon je bamboewagon op, gooit hem in het veld, gaat er naast staan en wacht je tot die voorbij is voordat je je treintje weer 'opbouwt'?! Verder toerden we naar een vissersdorpje, een wijnmakerij (leerproces, hopen we, niet te drinken namelijk), mooie 'Angkor' tempel op een heuvel (356 traptreden op, de zweetklieren draaiden overuren!) en uiteindelijk naar 1 van de 'killing caves'. Een plek waar tegenstanders van de Kmer Rouge werden vermoord en de lichamen in een grot werden gedumpt. Op de plek waar wij waren zijn zo'n 10.000 skeletten gevonden... Je wordt er echt stil van als je daar loopt en de verhalen hoort, kippenvel.
De dag eindigden we bij een griezeligheid van een ander soort: de 'batcave'. Bij zonsondergang komen hier miljoenen en miljoenen vleermuizen naar buiten gevlogen op hun bloeddorstige jacht, en wij stonden drie meter buiten die grot met open mond naar boven te staren naar al die zwarte monsters die eruit kwamen scheuren (en met monden dicht toen we A. beseften dat het geen regen was dat we voelden, maar vleermuizenpis en B. dode vleermuizen naar beneden kwamen donderen die in alle drukte tegen elkaar op waren gevlogen).
Cambodja verdient meer tijd en aandacht dan dat wij hebben gegeven, maar we moesten tijdstechnisch langzaamaan toch weer richting Bangkok. Dus glipten we Thailand weer binnen om daar onze laatste week door te brengen. Eerste tussenstop was het Khao Yai National Park, het grootste en oudste nationaal park van Thailand, vooral populair bij de Thai zelf. En dat hebben we geweten: er is weinig info over te vinden en bij onze eerste overnachtingsplek sprak niemand ook maar een woord Engels! Dankzij ons onvervalste hints-talent (en een beetje google translate) kwamen we erachter dat we eigenlijk niet op de goede plek zaten om het park te bezoeken. Maar na de reis van die dag hadden we ook geen zin om meteen weer een bus te pakken, dus plonsten we in de rivier om af te koelen en reisden we de volgende dag (nog maar een uurtje) door. Overigens na eerst een ochtend op de motorbike van de hoteleigenaresse door de omgeving te hebben getufd (toen ze ons uitzwaaide) en gescheurd (toen we de bocht om waren).
De nieuwe plaats was niets anders dan een lodge in the middle of nowhere, maar wel mét parktour en dat was nou precies waar we naar zochten. Met een stel Belgen, Duitsers en Fransen en deskundige gids doken we het park in, 2000 km2 regenwoud, watervallen en bergen waarin we op zoek gingen naar wildlife. Met je verrekijkertje een pick-up truck in en speuren maar. Het bleek onze lucky day, want al vrij snel ontdekten we een grote wilde mannetjesolifant op de steppe. Vette adrenaline om door het hoge gras richting de olifant te hollen voor een beter zicht, om vervolgens even hard terug te hollen toen ie 2 stappen onze kant op zette, haha. Makaken die een vechtpartijtje met een soort eekhoorn uitvochten om wie de boom mocht 'hebben', een varaan die een bommetje doet, toekans die over je hoofd scheren: we genoten van alles om ons heen. Na de pick-up safari nam de gids ons mee voor een jungle trekking, om de in boomtoppen slingerende gibbons te bekijken, neushoornvogels, boskatten en nog veel meer te spotten.
De rustpauze gebruikten onze metgezellen om ehm, te rusten; wij om een 400 jaar oude boom te beklimmen en heel jungle achtig aan lianen te slingeren. In zo'n omgeving wordt iedereen kind! Ook vergaapten we ons aan de waterval waar Leonardo in The Beach afsprong (helaas was Leo er niet, tss) en kreeg Elgar een brutale aap op schoot die tijdens de lunch dacht fruit te kunnen komen stelen. Dat heeft ie geweten, met de staart tussen de benen terug omdat Elgar het beest in zijn schrikreactie een klap voor z'n kop gaf. (Elgar wil graag doen geloven dat dat met opzet was, en met deze nieuwe held was Leo dan ook voorgoed vergeten). Na al deze junglepret crossten we 's avonds met een spotlicht met een nachtsafari door het park. Maar waar de meer doorgewinterde spothiker weet dat je dan juist zsm ín de bosjes moet duiken, bleven de meest 'stoere wilde beesten' met grote ogen stil staan en in de lamp kijken. Helaas de zo gewilde tijger niet gezien, maar dat schijnt maar goed te zijn ook, aangezien 66% daarvan het niet kan na vertellen. Al met al een hele toffe ervaring en blij dat we daar alle extra reis moeite voor hebben gedaan.
Laatste tussenstop voor het vliegveld: Ko Samed. Een tropisch eilandje 2,5 uur rijden van Bangkok en niet zo toeristisch maar wel zo tropisch als de bekende Thaise eilanden. Witte standen, turquoise zee, cocktails uit een kokosnoot, dat werk. Vijf dagen lang hebben we met man en macht geprobeerd ons keihard te vervelen, zodat de tijd maar zo langzaam mogelijk zou gaan. Hopend dat m'n moeder dan naast ons zou opduiken om te opperen dat ''je dan toch fijn even even je kamer(/bungalow/hangmat) kan opruimen?'' Het mocht niet baten: met een geel balletje kan je namelijk uren lang spelen, de golven beuken zo lekker, hoe een krabbetje zijn holletje graaft is fascinerend en met een motorbike kan je alle strandjes, rotsen en weggetjes verkennen die er zijn. Het vervelende van een e-reader is ook dat als je boek uit is, je weer uit honderden nieuwe kunt kiezen! Tel daarbij heerlijke verse vis, verslavende cocktails en een stralend zonnetje op en het moge duidelijk zijn dat de verveelmissie jammerlijk is mislukt. We hebben het maar opgegeven en genieten nu volop. En na vijf weken heel veel samenzijn vinden we elkaar ook nog steeds heel fantastisch, niet heel onverwacht, maar toch belangrijk nietwaar. Dus, laatste Thaise verrukkingen opnemen om woensdag onze Zuid-oost Aziatische avontuur te beëindigen en naar deel 2 te vliegen: Nieuw-Zeeland! Waar tweelingzusje Rinske en vriend Tom op ons wachten (een uur eerder geland) om per camper een nieuw stukje aarde te verkennen.
Hopen dat het in Nederland intussen ook gewoon 'ouderwets' genieten is, blijft leuk jullie reacties te lezen!! Tot in Nieuw-Zeeland...
-
25 Februari 2014 - 06:54
Nathalie:
Wauw wat een mooie avonturen weer! Dit is nu al een reis om nooit meer te vergeten! heel veel plezier met jullie volgende bestemming en dan verder genieten met zijn vieren :-) xx -
25 Februari 2014 - 10:55
Eric:
indrukwekkende avonturen! Genieten pur sang, zo lezen deze levendige reisverhalen. Bedankt dat we mee mogen smullen van jullie reismenu. Ga nog maar even door met jullie ontdekkingsreis en heel veel plezier. See you in NZ. -
25 Februari 2014 - 11:23
Sandra :
Zucht .... Wat een heerlijk verhaal weer! Zoveel mooie dingen gezien en meegemaakt en dan ook nog tot de conclusie komen dat jullie elkaar nog steeds lief vinden! Hulde aan jullie ;-)
Cambodja is wel bijzonder hè... Krijg wel ontzettend behoefte om toch een keer terug te gaan, jullie doen weer hele andere dingen dan wij hebben gedaan, dus misschien toch maar wel een terug en verder kijken!
Jullie hebben trouwens een lekker kleurtje, staan de teva's al in het wit op jullie voetjes?
Lieverds, geniet van Nieuw Zeeland en geef Rinske en Tom een hele dikke knuffel van mij (zal ik hen vragen om jullie een dikke knuffel te geven!). Dikke kus! -
25 Februari 2014 - 11:39
Dennis Lijnsveld:
Ziet en klinkt weer geweldig, net als de vorige keer.. Nu je naar Nieuw-Zeeland gaat kan je ook eindelijk echt gaan genieten van je Lonely Planet niet waar? ;-)
Hoop dat de rest van je reis minimaal net zo indrukwekkend gaat zijn als het eerste deel is geweest! Super veel plezier en lekker genieten! -
25 Februari 2014 - 12:00
Geeske:
Wat een mooi verhaal weer. Ik heb het met plezier gelezen. Jullie zien heel veel mooie en indrukwekkende dingen. Nu op naar Nieuw Zeeland, waar jullie weer hele andere dingen zullen zien en meemaken. En dat samen met Rinske en Tom, dat is natuurlijk ook erg leuk. Doe ze de groetjes van mij. En geniet nog maar van jullie mooie reis. En ik hoop snel het volgende verhaal van jullie te lezen. -
25 Februari 2014 - 12:55
Freya Van Der Made-Berveling:
Wat schrijf je toch heerlijk! Ontzettend leuk om te lezen weer! Geniet ervan, ook strkas in Nieuw Zeeland met z'n 4tjes. -
25 Februari 2014 - 22:55
Willeke:
Hoi Elgar en Rianne! Wat genieten jullie en wat is het mooi! Leuk dat jullie in-en ontspanning zo goed kunnen afwisselen. Ja, blauwe lucht, hoge temperatuur en prive strandjes zijn een heerlijk onderdeel van vakantie! Bedankt dat ik kan meegenieten door jullie verhaal en foto's! Succes met het volgende deel van jullie reis. -
26 Februari 2014 - 15:49
Margriet :
Ik heb zitten schudden van het lachen achter de computer om Elgar en zijn aap (jouw eigen held, Rianne).
Wat een heerlijke verrassing: zomaar twee verhalen op één dag te kunnen lezen, van beide dochters één. Ik heb genoten.
Kan niet wachten op de verhalen uit Nieuw- Zeeland en de lang verwachte skype-verbinding: zaterdag staat dik aangekruist in mijn agenda! -
26 Februari 2014 - 19:35
Bettie:
Echt mooi om te lezen! Geniet ze daar en we hebben zaterdag wel even contact over de vorderingen hier. Hopelijk 2 kampioenschappen :) -
26 Februari 2014 - 19:43
Barbara En Sebastiaan:
Lieve Globetrotters, wat een prachtig verslag weer!! Wat maken jullie veel mee, spannend en relaxed. Nu het grote avontuur in Nieuw Zeeland, geniet er van met zijn vieren!
Wat een pracht verhaal van Elgar en zijn aap op schoot, ik kon me er alles bij voorstellen. Fijn dat jullie ons laten meegenieten van jullie schitterende reis. Lieve schatten, heel veel plezier in Nieuw Zeeland en we kijken uit naar het volgende verhaal. dikke kus. PS Wij sturen Opa en Oma Bulsing steeds jullie reisverslag door.. Dus dan zij ook op de hoogte.. -
26 Februari 2014 - 20:18
Saskia:
Wat een heerlijk verslag om te lezen, wat een mooie dingen hebben jullie gezien en beleefd.
Geniet van Nieuw Zeeland, ik kijk nu al uit naar jullie verhaal.
Groetjes Saskia -
27 Februari 2014 - 12:52
FreyaKirsten:
Lieverds, ik zit hier in de kantine aan mijn broodje..te smullen van dit prachtige verslag. Met een enorme glimlach op mijn gezicht en vragende ogen van collegas die zich ongetwijfeld afvragen wat er in godsnaam zo grappig is. Na dit verslag gelezen te hebben kan ik er weer helemaal tegenaan. Dankjewel daarvoor!
Geniet lekker verder met zn viertjes!
Love u! Hele dikke knuffel van ons! Xxxxxxxxx -
27 Februari 2014 - 12:53
FreyaKirsten:
Lieverds, ik zit hier in de kantine aan mijn broodje..te smullen van dit prachtige verslag. Met een enorme glimlach op mijn gezicht en vragende ogen van collegas die zich ongetwijfeld afvragen wat er in godsnaam zo grappig is. Na dit verslag gelezen te hebben kan ik er weer helemaal tegenaan. Dankjewel daarvoor!
Geniet lekker verder met zn viertjes!
Love u! Hele dikke knuffel van ons! Xxxxxxxxx -
03 Maart 2014 - 20:07
Elize:
Hoi Rianne en Elgar,
Wat een geweldig verhaal, heerlijk om te lezen! Ondertussen zitten jullie in NZ, een heel andere ervaring.
De overgang zal vast groot zijn van uitgebreide diners voor 1 euro in Azië naar dure inkopen in de supermarkt in NZ. Maar gaat vast ook erg leuk zijn, helemaal omdat jullie met z'n 4en zijn. Heel veel plezier!
Nog een bespaar tip: aangezien jullie wijnliefhebbers zijn, in NZ is BYO normaal (Bring your own), je mag in een restaurant (als je daar terecht komt) je eigen wijn meenemen uit de supermarkt en dan hoef je alleen maar 'kurkgeld' van een paar dollar te betalen. Ben heel erg benieuwd naar jullie nieuwe verhalen, geniet lekker het avontuurlijke kamperen.(ook de DOC-campings zijn een aanrader)
Ik kijk uit naar de volgende update!
Groetjes Elize -
08 Maart 2014 - 09:29
Ivar:
Heerlijk.... Meer heb ik niet te zeggen. Ooh wel, ook Rohda kan de dubbel pakken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
